1

De deur van geloof was nog niet geopend naar de naties, of de afgevaardigden van Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter probeerden die weer dicht te knallen. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine had bericht dat redding rechtstreeks naar de heidenen was gebracht, zonder de noodzaak proseliet te worden. Nu komen de Judalofïsten en staan er op dat het niet voldoende is om een "proseliet van de poort" te zijn, maar dat zij "proseliet van rechtvaardigheid" moesten worden en alle verplichtingen van het Judalofïsme op zich moesten nemen. Het conflict was tussen geloof en wet, genade en werken. De besnijdenisaanhangers gebruikten op verkeerde wijze dat wat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker had gegeven voor de genezing van zelfrechtvaardiging.

Uit Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ verslag, gegeven in zijn brief aan de Galaten, leren we dat deze "valse broeders" de ekklesia van Antiochiëstad van Antiochus - nu Antakya stiekem binnen gedrongen waren, hun vrijheid in ChristusGezalfde bespionerend, vastbesloten hen terug te brengen onder de band van de wet van Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen. Naast door de broeders in Antiochiëstad van Antiochus - nu Antakya te zijn gezonden, had Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine een onthulling die hem richting gaf: naar Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter te gaan en daar zijn evangeliegoede bericht over te brengen, dat wezenlijk verschilde van dat van de twaalf en de Judalofïsten, aan hen die in Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter gezag hadden. Hij nam ook Tituswilde duif mee als test, omdat hij niet besneden was (Gal. 2.1-5).

6

Voor deze bijeenkomst nam Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine de vraag in kleine kring ter hand met de meer invloedrijke leden van de ekklesia in Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter, in het bijzonder met Jakobushielenlichter, de broer van de Heer, en met de apostelen Petrusrots en JohannesJAH is genadig. Na hen overtuigd te hebben dat hij een bijzondere onthulling had voor de Onbesnedenheid, waren zij in staat de vergadering te beïnvloeden.

In Judeade landstreek waar de stam van Juda woonde verviel de ekklesia van ChristusGezalfde al snel in een Joodse sekte. Ze werd door haar vijanden de "sekte van de Nazareneruit Nazarets" genoemd. Ze hielden vast aan de Mozaïsche wet en rituelen als nooit te voren en konden het niet verdragen ook maar iets te overwegen dat afbreuk leek te doen aan hun oude religie. Trouwens, zij gaven de tradities over sociale omgang met de vreemde naties alle kracht van een goddelijke opdracht. Petrusrots’ koers met Corneliusvan een hoorn was niet een rechtstreekse overtreding van de wet, hoewel het eten betrof, dat door Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen was verboden.

7

Petrusrots verwijst hier naar Corneliusvan een hoorn en zijn woorden moeten niet gezien worden in het licht van Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ verdere koers, maar zoals de aanwezige Joden ze verstonden. Petrusrots’ onderwijs aan de naties was beperkt tot proselieten binnen het land. Zonder die ervaring zou Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine nooit in staat zijn geweest Petrusrots er van te overtuigen dat Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker met de naties kon handelen op een wijze die anders was dan Zijn omgang met de Besnijdenis. Het geval van Corneliusvan een hoorn was speciaal ontworpen om de kloof te overbruggen tussen de twee bedieningen van Petrusrots en Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine.

11

Dit zijn vrijmoedige en nobele woorden die door de apostel van de Besnijdenis gesproken worden in zo’n bijeenkomst van Judalofïsten. Dit zijn Petrusrots’ laatste woorden in het boek Handelingen. In plaats van toe te geven dat de heidenen gered moeten worden door middel van de wet en het ritueel, door het Judalofïsme, staat Petrusrots op het tegendeel. De vreemdelingen zullen niet gered worden zoals de Joden, maar die van de Besnijdenis zelf zijn niet door de wet en besnijding gered, maar door genade, net als de naties. We kunnen ons nauwelijks bewust worden hoe verbazingwekkend zo’n uitspraak in deze bijeenkomst moet zijn geweest. Ze werd niet begrepen of nagevolgd. Petrusrots zelf ontkende ze door zijn daden, kort daarna (Gal. 2.11-21).

Jakobushielenlichter, de broer van onze Heer had, hoewel geen apostel, verreweg de grootste invloed in Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter, in het bijzonder onder de Judalofïsten. Petrusrots, die het leiderschap had moeten hebben, was bang voor hem. Indien zijn wijze en gewichtige woorden nagevolgd zouden zijn, zou alles in orde zijn geweest. Maar de wettelijken waren te sterk en luisterden naar Jakobushielenlichter, hun leider, de broer van de Heer naar het vlees, en niet naar iemand die niet alleen een van Zijn broeders in de geest was, maar opgeleid was geworden en opdracht had gekregen om Zijn volk te leiden. Petrusrots’ beslissing was in overeenstemming met de geest en had gehoorzaamd moeten worden. Jakobushielenlichter’ compromis was een concessie aan het vlees. Later, toen de volle waarheid voor het heden was onthuld, werden deze bevelen afgeschaft (Efe. 2:15).

18

Jakobushielenlichter verwijst niet naar het rapport van Barnabaszoon van vertroosting of Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine, als hij Amoskrachtig 9:11,12 citeert, maar naar de toespraak van Petrusrots. De profeet, sprekend van de tijd wanneer het koninkrijk zal worden opgericht, verwijst naar hen onder de naties, die, net als Corneliusvan een hoorn, de naam van de Heer aanriepen, en gezegend worden, samen met Zijn volk Israëlstrijder van God. Het verwijst niet naar de huidige bedeling van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers genade.

19

Let op het invoelende Ik. Dit was Jakobushielenlichter’ eigen oplossing. Het doel van de bevelen schijnt te zijn geweest dat het voor de Joden mogelijk werd sociale omgang te hebben met de gelovigen onder de naties, zonder Joodse vooroordelen te schenden. Een Jood, zelfs als hij gelovige was, kon nooit samen met een heiden aan dezelfde tafel eten indien deze een afgodenoffer opdiende of verstikt vlees of bloed. Was Petrusrots’ advies gevolgd, dan zouden ze het juk van de wet hebben afgeworpen dat ze nooit in staat waren te dragen, en zo vrije en blije gemeenschap met de Onbesnedenheid hebben. Jakobushielenlichter’ plan houdt de Joden onder de goddelijke wet en plaatst de naties onder een menselijke wet. In plaats dat hij allen vrijmaakt van banden, bindt hij ze.

24

Het grote doel van de conferentie was zeker beslist en nooit horen we meer dat besnijding en houden van de wet noodzakelijk zijn voor redding. De Judalofïsten gaan nu over naar de leer dat, hoewel deze dan wel niet nodig zijn voor redding, ze noodzakelijk zijn voor vooruitgang en perfectie. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine weerlegt dit in Galaten.

29

Strikt gesproken waren deze bevelen alleen bindend voor de gelovigen in Syriëverheven en Ciliciëstreek in het zuid-oosten van Klein Azië, hoewel ze alle heiligen onder naties beïnvloed moeten hebben. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine herroept ze in feite wanneer hij het eten van vlees dat aan afgoden is geofferd een zaak maakt van persoonlijk geweten (1Kor. 8). De onthulling van de nieuwe mensheid (Efe. 2:15), waarin alle fysieke onderscheid verdwijnt, zodat er geen Jood of Griek is, doet deze "wet van inzettingen in bevelen" teniet. Ze waren gebaseerd op een onderscheid dat niet langer bestaat voor hen die in ChristusGezalfde JezusJAH redt zijn. Hierover sprekend tot de Kolossestad in Frygië, in het binnenland van Klein Aziënzen, schaft de apostel ze vrijmoedig af "het handschrift uitwissend van de inzettingen tegen ons, wat vijandig tegen ons was, en het werd weggenomen uit ons midden, het aan het kruis nagelend" (Kol. 2:14;SW). Hoe diep was Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter gevallen! In plaats van zegen naar de naties te brengen, gebruiken zij deze gelegenheid om hen te belasten met een wet van eigen ontwerp. Geen wonder dat, toen Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine terug kwam, hij Jakobushielenlichter in de volle leiding ziet, en alle tienduizenden gelovige Joden vurig voor de wet en vijandig tegen hem en zijn bediening.

35

Het was tijdens deze periode dat Petrusrots naar Antiochiëstad van Antiochus - nu Antakya kwam en aanvankelijk leefde in een openlijke omgang met de heidenen, met hen etend in overeenkomst met zijn toespraak tijdens de conferentie en met de bevelen, ook met zijn eigen gedrag in het geval van Corneliusvan een hoorn. In de aanwezigheid van "bepaalde van Jakobhielenlichter" begon Petrusrots te twijfelen en gaf toe aan hun vooroordelen. Indien Petrusrots, denkend aan het zwakke geweten, toe had gegeven aan een niet essentieel punt, dan zou Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine dat hebben goedgekeurd. Maar zijn motief was de vrees voor mensen. Zijn voorbeeld keurde niet alleen de ketterijen van de Judalofïsten goed, maar verleidde ook gelovigen als Barnabaszoon van vertroosting en verdiende heel wel Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ berisping.

37

Barnabaszoon van vertroosting had al Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ verontwaardiging opgeroepen door zwakjes toe te geven aan de invloed van Petrusrots en de Judalofïsten. Mogelijk leed hij nog onder Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ openbare berisping. Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine, daarentegen, stond altijd op tegen iets dat leek op een compromis en zwakte. Hoewel het voor hen onmogelijk was nog verder samen te werken, maakten ze duidelijk een vriendelijke overeenkomst om onder hen het gebied te verdelen van hun eerdere reis.

40

Silasaramese vorm van Saul; Silvanuslatijnse vorm van Saul was bijna noodzakelijk als een metgezel voor Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine. De bevelen voorzagen er in dat zij afgeleverd moesten worden door zowel Barnabaszoon van vertroosting als Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine, terwijl Judaslof (Griekse vorm van Juda) en Silasaramese vorm van Saul; Silvanuslatijnse vorm van Saul ze mondeling moesten bevestigen. Nu Barnabaszoon van vertroosting weg is, kon Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine nauwelijks zonder een tweede getuige de bevelen afleveren en Silasaramese vorm van Saul; Silvanuslatijnse vorm van Saul was de enige voor dat doel, want hij had de aanbeveling van Jeruzalemstad van (de god) Salem - vredestichter.

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine schijnt de sympathie te hebben gehad van de broeders in Antiochiëstad van Antiochus - nu Antakya. Er wordt niets gezegd over hun belangstelling voor Barnabaszoon van vertroosting en Markuseen verdediging. Maar wanneer Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine en Silasaramese vorm van Saul; Silvanuslatijnse vorm van Saul weggaan, bevelen de broeders hen aan in Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikkers genade.