2

Onze Heer reinigde vele melaatsen en handelde mogelijk op gelijke wijze met hen allen. De "parallelverslagen" in Markuseen verdediging (1:40-44) en Lukaslichtgevend (5:12-14) verschillen niet in details, want ze doen verslag van verschillende voorvallen. Onze Heer’s eerste getuigenis moet tot de priesters zijn. Het is geen direct getuigenis, want de priesters hadden al het getuigenis van JohannesJAH is genadig de Doper afgewezen, die door geboorte, niet door ambt, een van hen was.

4

Zie 9:30; Markuseen verdediging 5:43; Lev. 14:1-32.

Ze willen Hem niet horen, dus zendt Hij deze melaatsen naar hen toe, als een teken dat Hij de Ene is Die de melaatsheid van de zondige natie kan reinigen. Zij hadden moeten weten dat de Ene Die dit kan doen de lang verwachte MessiasGezalfde is. Er is geen aanduiding dat zij gehoor gaven aan dit getuigenis, zodat wij hier, in een parabel, dezelfde waarheid hebben waarmee JohannesJAH is genadig zijn evangeliegoede bericht begint. Zijn eigen volk aanvaardt Hem niet (Joh. 1.11). Dit is inderdaad opvallend. Want de priesters hadden voortdurend de les voor zich van het lijdende offer. Indien geen andere klasse in de natie Zijn verwerping en verdriet en dood kon verstaan, dan zouden zij herkend moeten hebben dat dit de Ene is Die als een lam naar de slachtbank geleid moest worden. Maar in die diepere wijsheid van Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker waren zij ook degenen die aangesteld waren om de slachters van het grote Offer te zijn.

5

Vergelijk Lukaslichtgevend 7:1-10.

Dit wordt gevolgd door een aanduiding dat, hoewel afgewezen door het Zijne, Hij aanvaard zou worden door de naties, zoals het geval is in het boek Handelingen. De priester was aan het ene einde van de religieuze schaal, en de buitenlandse centurion aan de andere. Toch was het de ver verwijderde heiden die geloofde en ontving, zonder een teken, zonder zelfs de aanwezigheid van de Heer, en niet de bevoorrechte priester, die voldoende gelegenheid had om de werkelijkheid van Zijn genezingen te onderzoeken en Zijn claims te testen door de goddelijke uitspraken waarvan de priesters de bewaarders waren.

10

Net als de dienaar van de centurion hadden de naties, die geloofden toen het evangeliegoede bericht uitging na Zijn opstanding, zoals opgeschreven in Handelingen, geen persoonlijk contact met Hem, en kenden nooit Zijn aanwezigheid. Zij zijn gered op afstand, door een geloof dat in Israëlstrijder van God zijn gelijke niet kende. Zo zullen daar in de toekomst velen zijn die een plaats vinden in het koninkrijk, terwijl velen, zelfs van de priesters, buiten zullen blijven.

De verlamde die genezen wordt, wordt treffend geschetst. Hij heeft geen kracht en heeft ook geen nodig. Hij doet niets. Heel zijn redding gaat buiten zijn eigen inspanningen om. Het was, uit noodzaak, niet uit werken. Het was allemaal uit Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker. Zo is de redding van de naties. In tegenstelling hiermee riep de melaatse naar hem en vroeg om de zegen, Hij kwam naar Hem toe en aanbad Hem. Dat was het geval met de Joodse discipelen.

14-17

Vergelijk met Markuseen verdediging 1:20-34; Lukaslichtgevend 4:38-41.

Er is een aanzienlijk stuk moera'sachtig land in de buurt van Tell Hum, de mogelijke plaats van Kapernaümdorp van Nahum - getroost (door JAH). Dit kan de oorzaak zijn van de koorts.

17

Vergelijk met Jesajaheil is JAH 53:4; Zie 1Petrusrots 2:24.

18

Vergelijk Markuseen verdediging 4:35; Lukaslichtgevend 8:22.

19-22

Vergelijk Lukaslichtgevend 9:57-62.

20

Dit, de eerste maal dat Hij de titel "Zoon van de Mens" gebruikt, is vol van diepe hoogdravende taal. Nadat Hij vermoeid is geworden van Zijn genezingswerk, weet een schriftgeleerde niet beter te doen dan Hem zijn "Leraar" te noemen. Hoe weinig had hij begrepen van Zijn kracht en heerlijkheid! Zijn woorden hebben aangetoond dat Hij in staat is om te gaan met al wat Adam (van) rode (aarde)’s zonde teweeg heeft gebracht in de wereld. Hij is zijn grootste Zoon. Hij heeft de soevereiniteit terug gewonnen die door de eerste mens was verloren. Zijn gebied reikt over heel de mensheid en over de beesten van het veld en de vogels van de hemel. Zij zijn onder de minsten van Zijn onderdanen. De jakhalzen hebben hun holen en kunnen zich terugtrekken om te rusten; de gevleugelde bewoners van de hemel hebben hun takken waarop zij de nacht doorbrengen, maar Zijn vermoeide hoofd, Wiens heerschappij alle aardse schepselen omvat, werd zelfs het bezit van een rustplaats ontzegd! Wat een tegenstelling is dit met de laatste maal dat we deze titel zien in de heilige verslagen! Dan zien we Zijn heilige hoofd gekranst met de krans van een overwinnaar (Openb. 14:14). De overwinningskrans versiert het voorhoofd dat zij met doornen kroonden. En dan, zoals Daniëlrechter is God had voorzegd, zal Hem gezag worden gegeven en achting en een koninkrijk, opdat alle volken, rassen en talen Hem zouden dienen, want Zijn gezag is een aionisch gezag, dat niet voorbij zal gaan (Dan. 7:14).

De titel "Zoon van de Mens" is in ieder opzicht belangrijk, ook al kunnen onze duffe hoofden het missen. Het doet altijd denken aan de waardigheden die aan Adam (van) rode (aarde) toevielen als de soeverein van alle aardse schepselen en hoofd van het menselijk ras. Hij erft deze heerlijkheden en herstelt ze in de komende aion tot veel meer dan hun oorspronkelijke perfectie.

24

Deze gebeurtenis gebeurde waarschijnlijk op een eerder moment dan de gelijke gebeurtenissen in Markuseen verdediging en Lukaslichtgevend. De aanleiding hier was een aardbeving, die immense vloedgolven deed ontstaan. In de andere gevallen was het een windvlaag. (Mark. 4:35-41; Lukaslichtgevend 8:23-25).

25

Van tijd tot tijd, terwijl Hij Zijn eigen heerlijkheid onthult en het geloof van Zijn volgelingen uitoefent, presenteert onze Heer een vooruitblik, op een kleine schaal en in fysieke symbolen, van die vreselijke tijd van beroering, die zal dreigen Zijn discipelen aan het einde van de aion te overspoelen, kort voor Zijn komst. De winden zijn de geestelijke krachten van boosaardigheid, uitgebeeld door de grote draak (Openb. 12:3); de zee staat voor de naties van de mensheid, geleid door het wilde beest (Openb. 13:1). Samen zullen zij vrijwel alle hoop op het koninkrijk vernietigen. Dan is het dat ChristusGezalfde zal komen en de naties en de geestmachten berispen en de kalmte van het koninkrijk inleiden, waar geen oorlog meer zal zijn, de naties onderschikt en SatanTegenstander gebonden. Tot dan zal er geen mogelijke garantie zijn voor vrede onder de naties van de aarde, ondanks alle pogen de oorlog te stoppen.

28-34

Vergelijk met Markuseen verdediging 5:1-20; Lukaslichtgevend 8:26-39.

28

De Vaticanus leest hier "Gardarenenuit Gadara - beloning aan het einde", de Sinaïnaar de woestijn Sin, waarin de berg ligtticus leest "Gazarenen", maar de bewerker (S2) veranderde dit naar "Gorgesenos", zoals wij het hebben. Gardara was een wel bekende stad, maar is zo ver van de kusten van Galileakring, dat het vrijwel onmogelijk was dat het verhaal zich hier afspeelde. De varkens zouden van een berg afgerend moeten hebben, over de rivier de Jermuk (op zich al genoeg om in te verdrinken), de oever op, dan meerdere mijlen over een vlakte en dan in het water. Op een plaats aan de oostelijke oever van het meer, bij een ruïne van een stad die door de Arabieren Chersa wordt genoemd, is de topografie perfect passend bij het verhaal. Achter de stad waren tombes uitgehakt uit de rots. Een steile berg rijst vrijwel onmiddellijk op uit het water, zodat de varkens, naar beneden rennend, niet op het smalle strand konden stoppen, maar regelrecht in het meer plonsden. Het schijnt duidelijk dat dit de ware locatie is en de naam Gergesone schijnt zeer waarschijnlijk het origineel te zijn van het traditionele Chersa, zoals het nu bekend staat. Gadgelukarene lijkt misleidend, en daarom gebruiken we het niet.

31

Aangezien varkensvlees onrein was, was het houden van varkens illegaal, en hun eigenaren werd geen kwaad gedaan door ze naar hun vernietiging te zenden in het water van het meer.