1

Koning Agrippamet moeite geboren was een opmerkelijk figuur doorheen de afsluitende periode van het Joodse nationale leven. Hij was de laatste prins van de Herodiaanse lijn. Anders dan de Romekrachtinse gouverneurs, die regelmatig vervangen werden en van wie de meesten weinig wisten van het volk dat ze probeerden te regeren, was Agrippamet moeite geboren heel zijn leven in een positie geweest om een zeer nauwe bekendheid op te bouwen met de Joden en hun religieuze gebruiken.

4-5

Het morele gedrag van Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm van Tarsuseen stad in Ciliciė in Klein Aziė was net zo onberispelijk als dat van Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine de apostel. Hij had een goed geweten (23.1) en zijn leven was smetteloos (Filip. 3:6). Maar hij was de grootste van de zondaars (1Tim. 1:15), omdat zijn zelfrechtvaardiging en religie hem een hater van ChristusGezalfde maakte. Religie degradeert mensen.

6

Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ toestand is in de daarop volgende geschiedenis van het Christendom vaak herhaald. Zijn overtreding bestond uit het geloven van de Schrift – die zijn tegenstanders claimden te geloven. Het is misschien raar, maar de meest bittere vervolging van hen die Godgrieks: Theos - Plaatser of Onderschikker geloven, komt niet van de onreligieuze wereld, maar van hen die claimen dat zij, ook, de Schrift geloven, maar de geest van liefde niet schijnen te hebben ontvangen die hen doordringt.

7

De Joden verwachtten de MessiasGezalfde en het koninkrijk, en zouden zich verblijd hebben over de vervulling van hun verwachting. In plaats daarvan vluchten zij voor het aanzicht van hun hoogste hopen, wanneer zij de verkondiging van de MessiasGezalfde verwerpen.

8

De Hebreeuwse Schrift bevat meerdere gevallen van opstanding, naast die voorzegd werden over het ontwaken van hen die slapen in de grond, bij het oprichten van het koninkrijk (Dan. 12:2). De enige ingang in het koninkrijk, voor hen die in slaap gevallen zijn, is opstanding, of ontwaken. Zelfs Israėlstrijder van God, nu ze als natie sterven, zal een nationale opstanding krijgen, zoals afgebeeld door de droge beenderen van Ezechiėls visioen (Eze. 37:1-14). Zonder twijfel ontstond de nadruk die Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine in deze laatste uiteenzettingen legt op de leer van de opstanding, in de tijd dat hij in het Sanhedrinraadsvergadering sprak, uit het feit dat hij de natie nu als dood zag. En niets anders dan een geestelijke opstanding zou volstaan om hen te doen herleven, wanneer het koninkrijk zou komen.

12

Dit is het meest volledige verslag van Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorms roeping, en het enige dat zijn opdracht naar de naties weergeeft. Hij onthield zich er van dit te noemen bij het spreken tot zijn woedende verwanten (22.7), net zoals als hij hier alle verwijzing naar Ananiasgenadig is JAH weg laat. Hij gebruikt alleen die delen die passen bij plaats en doel.

13

Alleen zij die bekend zijn met de straling van de Syrische middagzon kunnen het volle belang hiervan begrijpen. Het meest felle natuurlijke licht word overtroffen door de heerlijke genade waarin Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm bij zijn roeping wordt binnen geleid.

14

Allen vielen in het begin op de grond, maar stonden later op (9:7), zoals Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm zelf werd gezegd te doen. Het feit dat de Heer in het Hebreeuws sprak wordt in de andere verslagen aangetoond door de vorm van de naam Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm. Die wordt anders gespeld en niet verbogen, zoals in andere plaatsen in het Grieks.

15

In de Orient wordt een scherpe, puntige staaf gebruikt in plaats van een zweep om dieren aan te vuren bij hun taak. Door tegen de scherpe prikkel te schoppen doe je alleen jezelf pijn. Dit is een beeldend plaatje van Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorms dienst tot dat moment. De Heer gebruikte hem om Zijn doelstelling uit te voeren, maar tot dan erkende Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm zijn Meester niet. Hij werd geprikkeld om de heiligen te vervolgen. Vanaf nu moet hij gewillig en verstandig dienstbetoon leveren. Vanaf nu erkent hij ChristusGezalfde als zijn Heer.

16

De twaalf moesten getuigen over het leven van de Heer, vanaf JohannesJAH is genadig’ doop tot aan Zijn hemelvaart (1:21). Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine moest getuige van Hem zijn na Zijn hemelvaart en verheerlijking.

Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm zocht nooit de Heer of Zijn dienst, noch had hij een idee van noodzaak. Hij werd gearresteerd en gered door de despoot die genade heet.

17

Omdat dit een voortzetting is van het verslag van Lukaslichtgevend, zijn de meeste opdrachten gebaseerd op de opdracht voor de mensheid (Luk. 24:47), vergeving voor alle mensen verkondigend. De twaalf combineerden het met de koninkrijksverkondiging en beperkten het tot de Israėlstrijder van Godieten en de proselieten (2:38; 5.31; 10:43). Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorm predikte eerst een vergeving van zonden aan heidenen in het Pisidische Antiochiėstad van Antiochus - nu Antakya (13:38), het combinerend met de eerste aanduiding van rechtvaardiging. Het wordt altijd gekoppeld aan bekering, hoewel er in Saulafgebeden (van God) hebreeuwse vorms opdracht niets hierover wordt gezegd.

22

Het is duidelijk dat de apostel geheimen onthulde die niet in Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen en de profeten gevonden kunnen worden. Een van deze was het geheim van de opstanding, bekend gemaakt aan de Korinthiėrs (1Kor. 15:15). Een ander was het geheim van het evangeliegoede bericht, dat veel van de brief aan de Romekrachtinen in beslag neemt (Rom. 16:25). We moeten óf de uitspraak nemen dat hij niets zei behalve wat Mozesdoen vergeten, getrokken, uit het water halen en de profeten in algemene zin zeiden over toekomstige gebeurtenissen over heel zijn voorbije koers, óf het strikt nemen naar zijn gedrag sinds zijn gevangenneming door de Joden. Als het laatste het geval is, wordt het duidelijk waarom, in dit moment van relatieve rust, er geen brieven uit zijn pen voortkomen en er een kloof van meerdere jaren zit tussen de voorbereidende- en volkomenheidsbrieven. Voorlopig schijnt hij zich beperkt te hebben tot het afsluitende drama van het koninkrijk. Dit aspect van zijn bediening is, uiteraard, het enige dat een plaats vindt in het huidige verslag. Totdat het koninkrijk volledig terzijde was gesteld, kon hij niet nog meer geheimen onthullen.

24

Het idee dat door zo’n kanaal licht zou komen tot de naties was te veel voor Festusfeestelijk. Hij wees geen onderricht af. Hij zou kunnen erkennen dat licht zou komen door studie. Het hier gebruikte woord is hetzelfde als elders wordt weergegeven met schrift of schrijven. Hij had bezwaar, niet tegen menselijke beweringen, maar tegen goddelijke onthulling. Dit is te zien in Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ beroep op Agrippamet moeite geboren, die de profeten had geloofd zonder gek te worden.

26

Dit is waar voor alle feiten van het evangeliegoede bericht. Het evangeliegoede bericht kent geen leerstellingen die alleen voor ingewijden zijn. Zelfs de "mysteriėn" zijn voor de verlichting van allen (Efe. 3:9).

28

Agrippamet moeite geboren was niet "bijna overtuigd". Zijn opmerking is, tot op bepaalde hoogte, sarcastisch. "Christen" was niet de eerbare term die het vandaag is, maar een naam van verachting en bespotting. Hij veronderstelde dat Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine te veel haast heeft als hij meent dat, zoals hij de profeten geloofde, hij het evangeliegoede bericht geloofde. Maar Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine gaat voorbij aan zijn sarcasme en keert het om in een sobere wens. Hij kon wensen dat heel dat nobele gezelscha de echte schatten en nobiliteit en weelde zou hebben die hij had in ChristusGezalfde!

Zo eindigt Pauluspauze, tussentijd - latijn: de kleine’ getuigenis in Judeade landstreek waar de stam van Juda woonde. Dit deel van zijn loopbaan is voltooid.